Πολύαιγος (Polyaigos)

Πολύαιγος

Ημέρα Τετάρτη και είμαι πραγματικά κομμάτια από τη δουλειά, αφού μέχρι τώρα η βδομάδα είναι πολύ έντονη. Το άγχος να τα προλάβω όλα και κυρίως να γίνουν όλα σωστά χωρίς να έχει κανείς παράπονο είναι πολύ έντονο. Κάθομαι λοιπόν και χαλαρώνω με ένα ουισκάκι λίγο πριν παίξω κανένα poker προσπαθώντας να καθαρίσω το μυαλό μου και να ξεκουράσω το κορμί μου. 

Ένας τρόπος να το κάνω αυτό είναι με το να θυμάμαι και να καταγράφω εμπειρίες που έχω ζήσει κατά καιρούς σε διάφορα μέρη που έχω επισκεφτεί.

Έτσι λοιπόν σήμερα θυμήθηκα μία καλοκαιρινή εκδρομή που είχαμε κάνει ένα καλοκαίρι που ήμουν στη Μήλο. Ξεκινήσαμε λοιπόν δύο ζευγάρια, εγώ με τη ξανθούλα και άλλο ένα φιλικό ζευγάρι που γνωρίζουμε από το νησί της Αφροδίτης με ένα φουσκωτό για ένα σ/κ στη Πολύαιγο.

Η Πολύαιγος βρίσκεται ανατολικά της Μήλου και νοτιοανατολικά της Κιμώλου, μόνιμους κατοίκους δεν έχει εκτός από ένα ζευγάρι κτηνοτρόφων που μένουν μόνιμα πάνω στο νησί και φτιάχνουν ένα πολύ όμορφο τυρί από τα δικά τους ζώα.Το νησί χρησιμοποιείται κυρίως ως βοσκότοπος για ζώα και από εκεί έχει πάρει και το όνομα του από τις πολλές Αίγες (κατσίκες).

Πρόκειται για ένα πανέμορφο νησί με τα πιο γαλανά νερά που έχω δει ποτέ στις Κυκλάδες και αυτό αποδεικνύεται από τις παρακάτω φωτογραφίες:

Άλλο ένα χαρακτηριστικό που έχει η Πολύαιγος είναι ο φάρος που υπάρχει. Πρόκειται για ένα πανέμορφο φάρο από τους παλιούς πέτρινους που κατασκευάστηκε το 1898 με ύψος περίπου 9 μέτρα. Κάτω από τον φάρο υπάρχει μία όμορφη μικρή παραλία σε ένα μικρό κόλπο. 

Φάρος Πολυαίγου

Το πως περάσαμε στη Πολύαιγο εκείνη το διήμερο δε περιγράφεται με απλά λόγια, εν ολίγοις πέσαμε για ψαροντούφεκο με το φιλαράκι για κανά δίωρο αφού η Πολύαιγος είναι ένα από τα καλύτερα μέρη για ψάρεμα. Στο φουσκωτό κουβαλάγαμε ψυγειάκι με μπύρες, νερά και διάφορα άλλα καλούδια ενώ η σχάρα είναι πάντα απαραίτητο αξεσουάρ για να πετάξουμε επάνω κανά συκιό ή σαργουδάκι. Όσο για τον ύπνο τα παιδιά κοιμήθηκαν στο σκάφος αφού έχουν τέντα, ενώ εμείς βγάλαμε τη σκηνή με τα sleeping bags και όλα μια χαρά. 

Το βράδυ πάντως επικρατούσε η απόλυτη ηρεμία, φωτιά στη παραλία, τσιπουράκι (όχι παγωμένο όμως) σε συνδυασμό με καρπούζι που είχαμε πάρει μαζί έκανε τον τέλειο συνδυασμό.....

είναι να μην ηρεμεί κανείς άμα τα σκέφτεσαι αυτά......