Μετά τη μικρή περιγραφή των παραλιών αφού για οτιδήποτε παραπάνω και ειδικά για τόσο μεγάλο νησί οι πληροφορίες στο internet είναι άπειρες θα περιγράψω μερικές στιγμές που έζησα στις δύο μου επισκέψεις στο νησί που αφορούσαν κυρίως τη καλοπέραση.
 |
| Μουσείο Οίνου |
Ξεκινάω με την επίσκεψη σε ένα μουσείο οίνου στο οποίο κατέβαινες αρκετά σκαλιά για να φτάσεις στα κελάρια του. Είχε τα πάντα μέσα από εργαλεία που χρησιμοποιούσαν παλαιότερα, κούκλες που αναπαριστούσαν εργάτες, ενώ μπορούσες να δεις και τη διαδικασία παραγωγής του κρασιού σε όλα της τα στάδια. Η μυρωδιά του παλιού, το περιβάλλον που αναπαριστούσε τέλεια τις συνθήκες που δούλευαν, μαζί με την υγρασία του χώρου σε έκαναν να νιώθεις έστω και για λίγο ότι υπήρξες και εσύ μέρος της παράδοσης της περιοχής (μετά από ένα γρήγορο ψάξιμο στο internet ξαναθυμήθηκα ότι είναι το οινοποιείο Κουτσογιαννοπούλου).
Παρόλο που τη Σαντορίνη την είχα επισκεφτεί σε μικρή ηλικία, ως fan του καλού φαγητού δεν είχα χάσει την ευκαιρία να δοκιμάσω τα τοπικά προϊόντα.Δεν υπάρχει φαντάζομαι άνθρωπος που να μην έχει ακούσει για το κρασί τη Σαντορίνης, που το κάνει εξαιρετικό το κλίμα του νησιού σε συνδυασμό με το ηφαιστειογενές πέτρωμα του. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και για τη φάβα που από το 2010 αποτελεί προϊόν προστατευόμενης ονομασίας, ενώ πασίγνωστα είναι τα άνυδρα ντοματάκια και η λευκή μελιτζάνα της. Όπως καταλαβαίνεται τα δοκίμασα όλα μαζί με τοπικούς μεζέδες όπως είναι οι ντοματοκεφτέδες, κολοκυθοκεφτέδες, φάβα και τηγανητή μελιτζάνα η μελιτζανοσαλάτα και μπορώ να ομολογήσω ότι ήταν όλα εκπληκτικά
 |
| Λευκή Μελιτζάνα |
 |
| Ντοματίνια |
 |
| Φάβα |
Τη δεύτερη φορά που πήγα ήταν και η εποχή που μόλις είχε ξεκινήσει το στοίχημα και στην Ελλάδα οπότε σαν κλασικός κ...φαρδος τη πρώτη φορά που έπαιξα κέρδισα με αποτέλεσμα να παρατείνω τις δικές μου διακοπές στο νησί και της "παρέας" μου. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να προλάβουμε επισκεφτούμε και τον αρχαιολογικό χώρο του Ακρωτηρίου (ναι! δε ξενυχτάγαμε μόνο) που έγινε γνωστός από τα ευρήματα που θυμίζουν αντίστοιχα της Πομπηίας, καθώς και από το επίπεδο οργάνωσης (αποχετευτικό δίκτυο, πολύχρωμα και πολυώροφα κτίρια) που είχε αυτή η αρχαία περιοχή. Το Ακρωτήρι το εγκατέλειψαν μέσα σε μία μέρα οι κάτοικοι του, επειδή γίνονταν συχνά σεισμοί λίγο πριν την έκρηξη του ηφαίστειο, και το ότι δε βρέθηκαν ανθρώπινοι σκελετοί αποτελεί τρανή απόδειξη.
Όσοι λοιπόν πάτε Σαντορίνη μη πάτε μόνο για τη νυχτερινή ζωή και το ηλιοβασίλεμα, να πάτε και για τους αρχαιολογικούς χώρους αλλά και για να γνωρίσετε από κοντά τη παράδοση, όσο βαστάει ακόμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου