Ταξίδι με Ιστιοπλοικό στη Σκιάθο από τη Μήλο ( Sailing to Skiathos from Milos)

Ώρα για άλλο ένα ταξίδι με ιστϊοπλοικό, το οποίο έκανα τέλη Αυγούστου του 2006 και είχε αφετηρία τη Μήλο με τελικό προορισμό το πανέμορφρο νησί της Σκιάθου. Το ταξίδι θα κράταγε τρεiς μέρες αφού δεν είχαμε χρονικό περιορισμό για το πότε θα φτάναμε. Έτσι λοιπόν ξεκινήσαμε χαράματα γύρω στις 5 (μόνο δύο άτομα είμασταν), με έναν καιρό που στην αρχή ήταν πενταράκι αλλά μέσα στη μέρα γέμισε μέρχι τα οχτώ στο ύψος της Σερίφου και μέχρι το Σούνιο. Παρόλο λοιπόν που έχω σχέση με ιστιοπλοικά, χρόνια τώρα και έχω κάνει πολλά μικρά ή μεγάλα ταξίδια, ήταν μια απο τις φορές που ζαλίστηκα αρκετά. Βέβαια ίσως φταίει και το γεγονός ότι το βράδυ είχα βγει αφού ήταν και το τελευταίο βράδυ στο νησί και ήπια λίγο παραπάνω.

Ακρωτήρι Σουνίου

Η πορεία λοιπόν που χαράξαμε είχε σα πρώτο στόχο το Ακρωτηρι του Σουνίου και μόλις φτάναμε εκεί θα αποφασίζαμε, αν θα περνάγαμε μέσα από την Εύβοια ή από έξω με προορισμό τη Σκιάθο. Έτσι και έγινε, φτάσαμε στο Σούνιο και αφού είδαμε και τον καιρό στο internet που δε θα έπεφτε καθόλου ειδικά από έξω από την Εύβοια, είπαμε να πάμε από μέσα ίσως γιατί θα ήταν και πιο ωραιά διαδρομή. Στη διαδρομή ανάμεσα Εύβοια και Στερεά κάναμε μία στάση σε ένα μικρό κόλπο με ένα μικρό λιμανάκι του οποίου το όνομα δε το θυμάμαι (λογικό έτσι;)

Αφού λοιπόν διανυκτερεύσαμε το βράδυ εκεί στην απόλυτη ησυχία ξεκινήσαμε την άλλη μέρα με προορισμό τη γέφυρα της Χαλκίδας. Στη διαδρομή περάσαμε το εργοστάσιο με τα τσιμέντα Ηρακλης

Φτάσαμε λοιπόν στη Χαλκίδα αλλά όπως είναι γνωστό έπρεπε να περιμένουμε να αλλάξει η φορά των νερών για να ανοίξει η γέφυρα και να περάσουμε. Οπότε δέσαμε το σκάφος και πήγαμε για καφεδάκι στη παραλία. Μετά από αρκετές ώρες λοιπόν μας ειδοποίησαν από το λιμεναρχείο ότι θα ανοίξει η γέφυρα και ξεκινήσαμε.

Το πέρασμα τη νύχτα δεν ήταν πολύ εύκολο γιατί έπρεπε να προσέξουμε πολύ τους φάρους, εγώ κοιμήθηκα και το πρωί αλλάξαμε βάρδια και ανέλαβα εγώ τη συνέχεια μέχρι σχεδόν έξω από το παγασητικο. Η διαδρομή ήταν πραγματικά πανέμορφη  όπως φαίνεται και στις παρακάτω φωτογραφίες.

Μακριά μας ξεπρόβαλε το νησί της Σκιάθου καταπράσινο και όσο μπορούσα να δω από μακριά και πανέμορφο. Το μόνο δυσάρεστο από εκείνο το ταξίδι, ήταν ότι έχασα τη μεγαλοπρεπή νίκη της Εθνικής στο μουντομπάσκετ επί της Αμερικης.