Νοτιοδυτικά του νησιού βρίσκεται το Κλέφτικο, ένα μαγευτικό μέρος στο οποίο η πρόσβαση γίνεται κυριώς με σκάφος από τη θάλασσα και δύσκολα με μονοπάτι το οποίο δε το έχω κάνει ποτέ. Φωτογραφίες από αυτό το μοναδικό μέρος σίγουρα θα έχετε δει σε κάποιο τουριστικό οδηγό. Το Κλεφτικο είναι τόσο πολύ προβεβλημένο στο internet αλλά και στα περιοδικά λες και έχει ασχοληθεί κανείς μαζί του κάνοντας digital marketing, ξεπερνώντας σε αναγνωρισιμότητα ακόμα και το άγαλμα της Αφροδίτης.
Κύριο χαρακτηριστικό του είναι ο βράχος που υψώνεται στη μέση του κόλπου με μία καμάρα απο κάτω, οι πολλές σπηλιές και τα καταγάλανα νερά του. Την ονομασία του τη πήρε από τους πειρατές, οι οποίοι το χρησιμοποιούσαν για κρησφύγετο αφού εκεί μπορούσαν να κρύβουν τα σκάφη τους, αλλά και για ορμητήριο αφού από εκεί ξεκίναγαν τις επιδρομές τους και τέλος έκρυβαν τους θησαυρούς και τα λάφυρα τους στις αμέτρητες σπηλιές. Μάλιστα το νησί της Μήλου το είχε καταλάβει ο γνωστός πειράτης Μπαρμπαρόσα στα μέσα του 16ου αιώνα περίπου.
Από το 2000 το Κλέφτικο είναι ενταγμένο στο δίκτυο Natura ώστε να διατηρείται το φυσικό κάλλος της περιοχής και να προστατευτούν είδη υπό εξαφάνιση όπως το φίδι Vipera Lebetina.
Οπότε όπως καταλαβαίνετε είναι ένα μέρος που αξίζει να το γυρίσει κάποιος όχι μόνο με σκάφος αλλά με μάσκα και πέδιλα. Αυτό έκανα και εγώ για πάνω από τέσσερα χρόνια καθημερινά τα καλοκαίρια.Ξέρω σπηλιές που η πρόσβαση τους είναι υποβρύχια, σπηλιές στο απόλυτο σκοτάδι, χρώματα εκπληκτικά σε βράχια που δε τα βλέπει ποτέ ο ήλιος, ακόμα και που βρίσκουν καταφύγιο τα ψάρια και τα χταπόδια.
Καλύτερη εποχή να το επισκεφτείτε είναι Ιούνιο, αρχές Ιουλίου και Σεπτέμβριο. Μακριά τον Αύγουστο αφού επικρατεί χαμός από τουριστικά σκάφη, και σκάφη αναψυχής. Αν μπορέσετε ποτέ να κοιμηθείτε σε σκάφος στο κόλπο του κλέφτικου θα είναι μία εμπειρία που θα σας μείνει αξέχαστη.
Κύριο χαρακτηριστικό του είναι ο βράχος που υψώνεται στη μέση του κόλπου με μία καμάρα απο κάτω, οι πολλές σπηλιές και τα καταγάλανα νερά του. Την ονομασία του τη πήρε από τους πειρατές, οι οποίοι το χρησιμοποιούσαν για κρησφύγετο αφού εκεί μπορούσαν να κρύβουν τα σκάφη τους, αλλά και για ορμητήριο αφού από εκεί ξεκίναγαν τις επιδρομές τους και τέλος έκρυβαν τους θησαυρούς και τα λάφυρα τους στις αμέτρητες σπηλιές. Μάλιστα το νησί της Μήλου το είχε καταλάβει ο γνωστός πειράτης Μπαρμπαρόσα στα μέσα του 16ου αιώνα περίπου.
Από το 2000 το Κλέφτικο είναι ενταγμένο στο δίκτυο Natura ώστε να διατηρείται το φυσικό κάλλος της περιοχής και να προστατευτούν είδη υπό εξαφάνιση όπως το φίδι Vipera Lebetina.
Οπότε όπως καταλαβαίνετε είναι ένα μέρος που αξίζει να το γυρίσει κάποιος όχι μόνο με σκάφος αλλά με μάσκα και πέδιλα. Αυτό έκανα και εγώ για πάνω από τέσσερα χρόνια καθημερινά τα καλοκαίρια.Ξέρω σπηλιές που η πρόσβαση τους είναι υποβρύχια, σπηλιές στο απόλυτο σκοτάδι, χρώματα εκπληκτικά σε βράχια που δε τα βλέπει ποτέ ο ήλιος, ακόμα και που βρίσκουν καταφύγιο τα ψάρια και τα χταπόδια.
Καλύτερη εποχή να το επισκεφτείτε είναι Ιούνιο, αρχές Ιουλίου και Σεπτέμβριο. Μακριά τον Αύγουστο αφού επικρατεί χαμός από τουριστικά σκάφη, και σκάφη αναψυχής. Αν μπορέσετε ποτέ να κοιμηθείτε σε σκάφος στο κόλπο του κλέφτικου θα είναι μία εμπειρία που θα σας μείνει αξέχαστη.
Τέλος αξίζει το κόπο να ανεβείτε ψηλά αφου οι φωτογραφίες που θα τραβήξετε θα σας αποζημιώσουν και με το παραπάνω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου