Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011

Φολέγανδρος (Folegandros)

Αποφάσισα να μη συνεχίσω το γράψιμο για τη Μήλο άμεσα, αλλά να κάνω μια παρένθεση με ένα άλλο νησί. Στη Μήλο θα επανέλθω αργότερα

Φέτος λοιπόν είπα να επισκεφτώ με τη ξανθούλα ένα άλλο κυκλαδίτικο νησί, τη Φολέγανδρο.Το ταξίδι μας ξεκίνησε στις 7.25 το πρωί με τον ταχύτατο Αγ. Γεώργιο και φτάσαμε στις 15:30 περίπου.Θα προσπαθήσω να δώσω όσο περισσότερες πληροφορίες μπορώ για μέρη που πρέπει να επισκεφτείτε, για τις όμορφες  παραλίες του νησιού και τη πρόσβαση σε αυτές.

Η Φολέγανδρος λοιπόν βρίσκεται νοτιοανατολικά της Μήλου, βορειοδυτικά της Σαντορίνης και απέχει από τον Πειραιά 104 ναυτικά μίλια. Πρόκειται για ένα σχετικά μικρό νησί με μήκος μόλις13 χλμ οπότε μπορεί κάποιος πολύ εύκολα να το απολαύσει και να το εξερευνήσει όλο σε 5-6 ημέρες ακόμα και χωρίς μεταφορικό μέσο.Μετά τη φετινή απογραφή μας είπαν ότι αριθμεί 850 περίπου μόνιμους κατοίκους.

Η χώρα της Φολεγάνδρου είναι ίσως από τις πιο όμορφες σε όλες τις Κυκλάδες. Οι παραδοσιακοί πλακόστρωτοι δρόμοι,  τα μικρά σοκάκια οι πολλές πλατείες που συνδέονται μεταξύ τους συνθέτουν μία εικόνα παρόμοια με σκηνικά θεάτρου. Μέσα στη χώρα δεν επιτρέπεται η διέλευση των οχημάτων κάνοντας ακόμα πιο ευχάριστη τη βόλτα ενώ στο κάστρο επικρατεί απόλυτη ησυχία αφού δεν υπάρχουν καθόλου τουριστικά μαγαζιά . Μέσα από τη Χώρα ξεκινάει  το πλακόστρωτο μονοπάτι για την Παναγία, μία εκκλησία αφιερωμένη στη κοίμηση της Θεοτόκου με μεγάλη ιστορία και εκπληκτική θέα.

Η Άνω Μεριά τώρα, είναι πιο βόρεια στο νησί και αποτελεί το δεύτερο μεγαλύτερο οικισμό του νησιού όπου οι κάτοικοι της ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία και τη κτηνοτροφία. Εγώ με τη ξανθούλα μέναμε σε δωμάτια στην Άνω Μεριά τα οποία δε θέλω να τα σχολιάσω αφού δεν ήταν και από τα καλύτερα. Το μόνο θετικό που είχαν ήταν η εκπληκτική θέα στο Αιγαίο όπου διέκρινες άνετα τη Σίκινο, τη Πολύαιγο και από πίσω τη Μήλο.

Οι άλλοι δύο οικισμοί του νησιού είναι ο Καραβοστάσης, το λιμάνι που δένουν τα καράβια, το οποίο απέχει 3χλμ περίπου από τη Χώρα και 9 χλμ από την Άνω Μεριά. Δεν έχει κανένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό παρά μόνο μερικά ενοικιαζόμενα δωμάτια. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και για την Αγκάλη η οποία ουσιαστικά είναι μία παραλία με μερικές ταβέρνες και ενοικιαζόμενα δωμάτια. Είναι από τα κλασικά μέρη που σου δίνουν την αίσθηση ότι το χειμώνα θα είναι νεκρό μέρος.
Στο επόμενο post θα αναφερθώ στις παραλίες του νησιού και τη πρόσβαση σε αυτές. Θα ανεβάσω και φωτογραφίες από όσες επισκεφτήκαμε για να έχετε μία ιδέα.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου