Συνεχίζοντας τη περιγραφή για τη Φολέγανδρο, σε αυτό το άρθρο θα αναφερθώ στις παραλίες του νησιού.Η πρόσβαση στις παραλίες είναι σχετικά δύσκολη αφού είτε πας με καραβάκι είτε με πολύ περπάτημα. Εγώ προτίμησα το περπάτημα για αρκετούς λόγους. Ο βασικότερος ήταν ότι, περπατώντας τα μονοπάτια ανακάλυπτες από κοντά τις ομορφιές του νησιού, έβλεπες ξερολιθιές παντού αφού με αυτό το τρόπο οριοθετούσαν τα οικόπεδα τους και δημιουργούσαν στις πλαγιές του βουνού χώρους για καλλιέργεια.
Τώρα, δυστυχώς όλα αυτά είναι σχεδόν εγκαταλειμμένα και ο μόνος τρόπος για να ζωντανέψουν οι πλαγιές, είναι άμα βάλουν ανεμογεννήτριες για τη παραγωγή φτηνού ηλεκτρικού ρεύματος Ίσως με αυτό το τρόπο επιστρέψει ο κόσμος στα νησιά και ασχοληθεί ξανά είτε με τη κτηνοτροφία είτε με τη γεωργία είτε τέλος με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Τελοσπάντων,ξέφυγα αρκετά από τη περιγραφή μου. Δεύτερος λόγος ήταν, ότι γουστάρουμε τρελά να περπατούμε με τη ξανθούλα. Τρίτος λόγος ήταν η τιμή στα καραβάκια, αφού χρέωναν 8 ευρώ το άτομο πήγαινε έλα σε μία παραλία. Όπως καταλαβαίνετε, άμα ήθελες να πας σε 4 παραλίες θα πληρώναμε 4*16=64 ευρώ.
Κάτεργο |
Η πρώτη παραλία που πήγαμε ήταν το Κάτεργο. Ξεκινήσαμε από το Λιβάδι και περπατήσαμε ένα σχετικά μικρό μονοπάτι το οποίο μόνο προς το τέλος του ήταν δύσβατο. Τα εφόδια μας, η τσάντα μου φορτωμένη με μια ομπρέλα δεμένη, 2 μάσκες, ρακέτες, 2 βιβλία και στις θήκες για τα νερά στα πλάγια δύο μπουκάλια.Η ξανθούλα κουβάλαγε ψάθες, πετσέτες και αντηλιακά. Απαραίτητο αξεσουάρ τα καπέλα και τα αθλητικά παπούτσια. Μετά, λοιπόν από περίπου τρία τέταρτα περπάτημα, φτάσαμε στο Κάτεργο. Η παραλία από ψηλά φαινόταν εκπληκτική με ψιλό βοτσαλάκι - άμμο.Το νερό καταγάλανο, κρύο και πεντακάθαρο. Με το που φτάσαμε στήσαμε την ομπρέλα,και βουρ στο νερό με τις μάσκες. Ανοιχτήκαμε λίγο πιο μέσα σε ένα πολύ μικρό νησάκι με βάθος γύρω στα 8 μέτρα.όπου ότι κοχύλι υπήρχε, η ξανθόυλα απαιτούσε να το φέρω στην επιφάνεια. Τελικά στη παραλία κάτσαμε 5 ώρες παίζοντας ρακέτες, διαβάζοντας τα βιβλία μας (αν και εγώ παίζει να διάβασα 3 σελίδες) και ρίχνοντας τρελούς ύπνους. Όσο για την επιστροφή, μια χαρά και ας ήταν ανηφόρα....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου